Ontdekken versus ont-dekken
Persoonlijke en spirituele ontwikkeling zie ik als een ontdekkingsreis. Zelfbevrijding is dus ook een ontdekkingsreis. Het woord ontdekken heeft hierin een dubbele betekenis voor mij. Enerzijds ga je nieuwe dingen leren en ervaren, nieuwe talenten, krachten en wijsheden. Anderzijds zijn deze dingen misschien wel helemaal niet zo nieuw. Maar zijn ze al een deel van jou en lagen ze bedekt onder andere laagjes. Vanuit deze benadering is persoonlijke en spirituele ontwikkeling dus een reis naar binnen waarbij je je ware zelf steeds meer gaat ont-dekken. In deze blog wil ik graag deze benadering met je onderzoeken.
Zelfbevrijding is een reis waarbij je jezelf gaat ontdoen van alle laagjes die je ware zelf nog bedekken. Laagjes die jij niet in je kern bent, maar die ontstaan zijn door ervaringen in je (vroege) leven en soms ook vanuit je voorouders of vorige levens.
Wat bedekt je dan allemaal zonder dat je je daar misschien bewust van bent?
Vrijwel iedereen loop in zijn jeugd kleinere of grotere kwetsingen op. Afhankelijk van het soort pijn en de leeftijd waarin dit plaatsvind, ontwikkel je bepaalde overlevingsmechanismen om met deze pijn om te gaan. Bijvoorbeeld door uit je hoofd te gaan leven om zo min mogelijk te voelen. Of door jezelf weg te cijferen en te gaan pleasen. Dit gaat overigens geheel onbewust.
Er ontstaan onbewust beperkende overtuigingen (bijvoorbeeld ‘ik ben niet goed genoeg’, ‘ik ben geen liefde waard’, ‘ik ben vreemd’ etc.) en patronen. Onder invloed van je ouders, school, vrienden en de cultuur waar je opgroeit krijg je normen en waarden mee, die soms heel ouderwets zijn en niet passend bij wie jij werkelijk bent. Het zijn allemaal maskers die jouw ware zelf zijn gaan bedekken.Laagjes die je nu nog tegenhouden om helemaal vanuit je ware zelf te leven, vanuit zelfliefde en vanuit je ziel. Laagjes die nu nog je vreugde bedekken, je levensenergie.
Zelfbevrijding is jezelf ont-moeten
Al deze laagjes die je nu nog bedekken mogen we stapje voor stapje verwijderen. Wanneer je jezelf, wie jij ten diepte van binnen bent, bevrijdt, al deze laagjes ont-dekt, dan kun je je ware zelf weer ontmoeten. En ontmoeten betekent hierbij dat je alles loslaat wat je ‘moet’, wat jou is aangeleerd. Ontmoeten heeft dus ook een dubbele betekenis, het is eigenlijk jezelf ont-moeten.
Tegelijkertijd zul je dan ook heel veel mooie eigenschappen en talenten gaan ontdekken en daarmee ont-dekken. Ze worden weer zichtbaar. Want elk overlevingsmechanisme brengt ook een enorme kracht en power met zich mee. En wat je nu misschien nog als zwakte of als valkuil ervaart, heeft ook een kwaliteit of talent in zich. Wie weet wat je allemaal onderweg nog ontdekt wanneer je gaat ont-dekken. Wie jij ten diepste van binnen bent, wat jou écht gelukkig maakt, wat jouw ziel voor plan had om te gaan creëren en ervaren op aarde. Ga jij het avontuur van zelfbevrijding aan?
Ont-dekken mag licht zijn
Dit proces van ont-dekken en ont-moeten mag speels zijn. Het mag licht zijn. Je mag plezier hebben onderweg. Je mag je oordeelloze nieuwsgierigheid volgen en je mag je vreugde volgen. Vreugde is als het ware het spoor van broodkruimels naar je kern. Vreugde is namelijk je zielsenergie en je ziel is wie jij ten diepste vanbinnen bent.
Het hoeft dus niet alleen maar zwaar te zijn. En natuurlijk kun je onderweg ‘zware stukken’ tegenkomen, oude stukken die je nog mag doorvoelen en in het licht mag zetten. Maar het hoeft niet alleen maar zwaar te zijn. Juist de lichte energie helpt ons door de zware stukken heen. Geeft ons onderweg energie en brandstof om door te gaan, zodat we niet uitgeput raken, maar onze eindbestemming kunnen bereiken. Dat neemt niet weg dat het niet spannend is, het is niet voor niets een ontdekkingsreis, een avontuur.
Zelfbevrijding is een keuze
Maar als je niet tevreden bent met hoe het nu is, als je voelt dat het zo niet langer gaat, dat het echt tijd is voor verandering. Dan heb je de keus of je het avontuur aangaat en jezelf weer gaat ont-dekken en ont-moeten, of je blijft waar je bent. In het moeten, in het overleven, onder alle lagen die je nu bedekken. Die je altijd veilig hebben gehouden, maar daarmee ook je vreugde, liefde en zielskwaliteiten bedekken.
Elke stap is waardevol
Je kunt altijd een keus maken. Elke dag opnieuw, elk moment, kun je de eerste stap zetten op jouw ontdekkingsreis van zelfbevrijding. En hoewel het een lange reis kan lijken, weet dat elk stapje waardevol is. Hoe klein ook. Want je bent onderweg. Het kruimelspoor van vreugde achterna. En onderweg zul je veel ont-dekkingen doen. Juist onderweg al, niet alleen op je eindbestemming. Je mag genieten van de reis.
Zelfbevrijding is alsof je een berg beklimt
Ik vergelijk zelfbevrijding ook weleens met het beklimmen van een berg. De weg naar de top kan lang zijn, de berg kan te stijl lijken, maar er loopt een pad spiraalsgewijs om de berg heen omhoog. Je weet dat het daarboven lichter is, dat er mooie uitzichten zijn, dat er vrijheid is en dat je je vleugels kan uitslaan. Maar eerst mag je over het bergpad omhoog. Elke reis begint bij de eerste stap, zo ook deze ontdekkingsreis.
Onderweg kunnen je leuke en minder leuke momenten tegenkomen. Lichte en zware stukken. Soms loop je aan de zonkant van de berg en gaat het licht omhoog, soms mag je wat steiler omhoog. Dan komt er ook altijd donkerder stuk, je loopt immers in een spiraal om de berg heen, dus je komt door de schaduwkant om omhoog te gaan. Het kan er donker zijn of mistig, maar zolang je kleine stapjes blijft zetten en erop vertrouwt dat je nog steeds onderweg bent, zul je weer bij de zonkant uitkomen.
Je ziet dan ineens hoeveel je bent gestegen, hoeveel hoger je bent en wat een prachtig uitzicht je hebt. Je ontdekt misschien nieuwe kanten, hebt mooie inzichten gekregen en hebt misschien talenten ontdekt waarvan je niet wist dat je ze had.
Zo loop je nog een tijdje door totdat je weer in de schaduwkant terecht komt. Je wordt misschien even overvallen doordat het zo zwaar voelt, maar je realiseert je dan dat dit juist betekent dat je omhoog aan het gaan bent op de berg. Dat je steeds dichter bij je doel, bij je ware zelf komt. Dat daar die schaduwkanten ook bij horen, maar dat je nog steeds onderweg bent. Je bent nu hoger op de berg en er zijn misschien nieuwe vaardigheden nodig om verder te klimmen en je ontdekt dat deze op je pad komen en dat je ook dit aan kunt.
Tot je weer in de zonkant aankomt en opnieuw geniet van je nieuwe vaardigheden en uitzichten. Je bent nu niet bang meer voor de volgende schaduwkant, omdat je weet dat je steeds een beetje verder omhoog gaat én dat je je weg er wel in vindt.
Deze reis gaat je hele leven door, maar doordat je steeds dichter bij je ware zelf bent en steeds meer vertrouwen onderweg hebt opgebouwd, wordt het steeds lichter. Het betekent niet dat er nooit meer obstakels op je pad komen, maar je vertrouwt op jezelf en op het leven. En zelfs in de schaduwkant kun je nu ook beter de mooie dingen ontdekken. Omdat je dichter bij jezelf bent, vol vertrouwen.
Ontdekken versus ont-dekken
Persoonlijke en spirituele ontwikkeling zie ik als een ontdekkingsreis. Zelfbevrijding is dus ook een ontdekkingsreis. Het woord ontdekken heeft hierin een dubbele betekenis voor mij. Enerzijds ga je nieuwe dingen leren en ervaren, nieuwe talenten, krachten en wijsheden. Anderzijds zijn deze dingen misschien wel helemaal niet zo nieuw. Maar zijn ze al een deel van jou en lagen ze bedekt onder andere laagjes. Vanuit deze benadering is persoonlijke en spirituele ontwikkeling dus een reis naar binnen waarbij je je ware zelf steeds meer gaat ont-dekken. In deze blog wil ik graag deze benadering met je onderzoeken.
Zelfbevrijding is een reis waarbij je jezelf gaat ontdoen van alle laagjes die je ware zelf nog bedekken. Laagjes die jij niet in je kern bent, maar die ontstaan zijn door ervaringen in je (vroege) leven en soms ook vanuit je voorouders of vorige levens.
Wat bedekt je dan allemaal zonder dat je je daar misschien bewust van bent?
Vrijwel iedereen loop in zijn jeugd kleinere of grotere kwetsingen op. Afhankelijk van het soort pijn en de leeftijd waarin dit plaatsvind, ontwikkel je bepaalde overlevingsmechanismen om met deze pijn om te gaan. Bijvoorbeeld door uit je hoofd te gaan leven om zo min mogelijk te voelen. Of door jezelf weg te cijferen en te gaan pleasen. Dit gaat overigens geheel onbewust.
Er ontstaan onbewust beperkende overtuigingen (bijvoorbeeld ‘ik ben niet goed genoeg’, ‘ik ben geen liefde waard’, ‘ik ben vreemd’ etc.) en patronen. Onder invloed van je ouders, school, vrienden en de cultuur waar je opgroeit krijg je normen en waarden mee, die soms heel ouderwets zijn en niet passend bij wie jij werkelijk bent. Het zijn allemaal maskers die jouw ware zelf zijn gaan bedekken.Laagjes die je nu nog tegenhouden om helemaal vanuit je ware zelf te leven, vanuit zelfliefde en vanuit je ziel. Laagjes die nu nog je vreugde bedekken, je levensenergie.
Zelfbevrijding is jezelf ont-moeten
Al deze laagjes die je nu nog bedekken mogen we stapje voor stapje verwijderen. Wanneer je jezelf, wie jij ten diepte van binnen bent, bevrijdt, al deze laagjes ont-dekt, dan kun je je ware zelf weer ontmoeten. En ontmoeten betekent hierbij dat je alles loslaat wat je ‘moet’, wat jou is aangeleerd. Ontmoeten heeft dus ook een dubbele betekenis, het is eigenlijk jezelf ont-moeten.
Tegelijkertijd zul je dan ook heel veel mooie eigenschappen en talenten gaan ontdekken en daarmee ont-dekken. Ze worden weer zichtbaar. Want elk overlevingsmechanisme brengt ook een enorme kracht en power met zich mee. En wat je nu misschien nog als zwakte of als valkuil ervaart, heeft ook een kwaliteit of talent in zich. Wie weet wat je allemaal onderweg nog ontdekt wanneer je gaat ont-dekken. Wie jij ten diepste van binnen bent, wat jou écht gelukkig maakt, wat jouw ziel voor plan had om te gaan creëren en ervaren op aarde. Ga jij het avontuur van zelfbevrijding aan?
Ont-dekken mag licht zijn
Dit proces van ont-dekken en ont-moeten mag speels zijn. Het mag licht zijn. Je mag plezier hebben onderweg. Je mag je oordeelloze nieuwsgierigheid volgen en je mag je vreugde volgen. Vreugde is als het ware het spoor van broodkruimels naar je kern. Vreugde is namelijk je zielsenergie en je ziel is wie jij ten diepste vanbinnen bent.
Het hoeft dus niet alleen maar zwaar te zijn. En natuurlijk kun je onderweg ‘zware stukken’ tegenkomen, oude stukken die je nog mag doorvoelen en in het licht mag zetten. Maar het hoeft niet alleen maar zwaar te zijn. Juist de lichte energie helpt ons door de zware stukken heen. Geeft ons onderweg energie en brandstof om door te gaan, zodat we niet uitgeput raken, maar onze eindbestemming kunnen bereiken. Dat neemt niet weg dat het niet spannend is, het is niet voor niets een ontdekkingsreis, een avontuur.
Zelfbevrijding is een keuze
Maar als je niet tevreden bent met hoe het nu is, als je voelt dat het zo niet langer gaat, dat het echt tijd is voor verandering. Dan heb je de keus of je het avontuur aangaat en jezelf weer gaat ont-dekken en ont-moeten, of je blijft waar je bent. In het moeten, in het overleven, onder alle lagen die je nu bedekken. Die je altijd veilig hebben gehouden, maar daarmee ook je vreugde, liefde en zielskwaliteiten bedekken.
Elke stap is waardevol
Je kunt altijd een keus maken. Elke dag opnieuw, elk moment, kun je de eerste stap zetten op jouw ontdekkingsreis van zelfbevrijding. En hoewel het een lange reis kan lijken, weet dat elk stapje waardevol is. Hoe klein ook. Want je bent onderweg. Het kruimelspoor van vreugde achterna. En onderweg zul je veel ont-dekkingen doen. Juist onderweg al, niet alleen op je eindbestemming. Je mag genieten van de reis.
Zelfbevrijding is alsof je een berg beklimt
Ik vergelijk zelfbevrijding ook weleens met het beklimmen van een berg. De weg naar de top kan lang zijn, de berg kan te stijl lijken, maar er loopt een pad spiraalsgewijs om de berg heen omhoog. Je weet dat het daarboven lichter is, dat er mooie uitzichten zijn, dat er vrijheid is en dat je je vleugels kan uitslaan. Maar eerst mag je over het bergpad omhoog. Elke reis begint bij de eerste stap, zo ook deze ontdekkingsreis.
Onderweg kunnen je leuke en minder leuke momenten tegenkomen. Lichte en zware stukken. Soms loop je aan de zonkant van de berg en gaat het licht omhoog, soms mag je wat steiler omhoog. Dan komt er ook altijd donkerder stuk, je loopt immers in een spiraal om de berg heen, dus je komt door de schaduwkant om omhoog te gaan. Het kan er donker zijn of mistig, maar zolang je kleine stapjes blijft zetten en erop vertrouwt dat je nog steeds onderweg bent, zul je weer bij de zonkant uitkomen.
Je ziet dan ineens hoeveel je bent gestegen, hoeveel hoger je bent en wat een prachtig uitzicht je hebt. Je ontdekt misschien nieuwe kanten, hebt mooie inzichten gekregen en hebt misschien talenten ontdekt waarvan je niet wist dat je ze had.
Zo loop je nog een tijdje door totdat je weer in de schaduwkant terecht komt. Je wordt misschien even overvallen doordat het zo zwaar voelt, maar je realiseert je dan dat dit juist betekent dat je omhoog aan het gaan bent op de berg. Dat je steeds dichter bij je doel, bij je ware zelf komt. Dat daar die schaduwkanten ook bij horen, maar dat je nog steeds onderweg bent. Je bent nu hoger op de berg en er zijn misschien nieuwe vaardigheden nodig om verder te klimmen en je ontdekt dat deze op je pad komen en dat je ook dit aan kunt.
Tot je weer in de zonkant aankomt en opnieuw geniet van je nieuwe vaardigheden en uitzichten. Je bent nu niet bang meer voor de volgende schaduwkant, omdat je weet dat je steeds een beetje verder omhoog gaat én dat je je weg er wel in vindt.
Deze reis gaat je hele leven door, maar doordat je steeds dichter bij je ware zelf bent en steeds meer vertrouwen onderweg hebt opgebouwd, wordt het steeds lichter. Het betekent niet dat er nooit meer obstakels op je pad komen, maar je vertrouwt op jezelf en op het leven. En zelfs in de schaduwkant kun je nu ook beter de mooie dingen ontdekken. Omdat je dichter bij jezelf bent, vol vertrouwen.
