Helen van oude wonden met je eigen liefde en licht.
Vraag jij je af of je wellicht nog een trauma bij je draagt? Misschien weet je ergens wel dat er nog dingen uit je jeugd zijn die je mag verwerken. Ook al denk je vaak dat het wel meeviel. Het leven voelt steeds zwaarder en je vraagt je af of dit wellicht toch te maken heeft met je jeugd. Of misschien ben je je er onlangs van bewust geworden dat er nog trauma’s zijn die je mag verwerken en ben je op zoek naar hoe je jezelf hiervan kunt bevrijden. Zodat je weer vrij kunt zijn van alle ballast en kunt genieten van een lichter leven.
Weet dat het heel normaal is als je nog onverwerkte zaken bij je draagt. Vrijwel iedereen draagt grotere of kleinere trauma’s met zich mee. Vandaag wil ik een ander licht met je schijnen op trauma. Wanneer we helder hebben wat trauma nu precies is, kunnen we ook onderzoeken hoe we onszelf hiervan kunnen bevrijden.
Wat is trauma?
Trauma is niet de gebeurtenis die je hebt meegemaakt, maar je reactie daarop. En dan bedoel ik niet dat je schuldig bent aan je trauma. Maar wanneer je als kind iets meemaakt wat te pijnlijk is om te verwerken, kun je maar één ding: bij jezelf weggaan. Je trekt onbewust de conclusie dat je geen liefde waard bent of niet goed genoeg bent en besluit dat je alles zal doen om te pijn te voorkomen. Dit gaat alleen ten koste van de verbinding met jezelf. Dat gebeurt geheel onbewust. Wanneer je er als kind niet over kon praten, wanneer je alleen was met je pijn, kon je niet anders dan weggaan van jezelf. Ergens heb je je licht toen teruggetrokken.
Je hoeft dus geen misbruik, mishandeling of oorlog meegemaakt te hebben om te spreken van een trauma. Al kan dat natuurlijk wel het geval zijn. Ook ‘kleinere’ gebeurtenissen kunnen voor een kind heel pijnlijk zijn. Je bent als kind volledig afhankelijk van je ouders voor je overleving en je belangrijkste behoefte is de hechting met je ouders. Deze behoefte gaat altijd voor, ook boven je behoefte om jezelf te zijn. Overigens is hier ook geen sprake van schuld richting je ouders. Ze hoeven zich er niet eens van bewust te zijn. Je ouders gaven in bijna alle gevallen ook wat ze konden. Zij hadden ook hun eigen trauma’s, zij zijn ook ooit bij zichzelf weggegaan.
Als kind kon je de pijn niet aan en ontbrak de hulp van een volwassene om hiermee om te gaan. Maar weet dat jijzelf nu die volwassene bent. Jij kunt jezelf nu weer helen. Hoe je dat kunt doen, lees je verderop in deze blog. Eerst wil ik nog met je kijken hoe je kunt merken of je een trauma hebt. Oftewel of je nog ergens van jezelf bent weggegaan.
Hoe merk je of je nog last hebt van onverwerkte trauma’s?
Er zijn verschillende manieren waarop je in je dagelijks leven kunt merken dat je nog last hebt van trauma’s. Je merkt dit bijvoorbeeld aan een onevenredig heftige reacties op een situatie. Achteraf gezien lijkt het wel of je in een soort trancestaat was. Of je kunt juist heel lastig bij je gevoelens komen. Je hebt voor je overleving een groot pantser om je heen gezet om niet teveel meer te voelen. Omdat het toen te pijnlijk was. Daarmee ben je echter ook van je fijne emoties weggegaan én van je onderbuikgevoelens. Je kunt je intuïtieve stem daardoor ook lastiger verstaan. Het is alsof er een laag over je heen licht wat niet alleen het donker buitenhoudt, maar ook je eigen licht dempt.
Het kan ook zijn dat het voelt of je steeds meer aan het overleven bent, dat het leven je steeds meer energie kost. Terwijl je het eigenlijk heel goed voor elkaar hebt met je huis, baan, gezin, vrienden. Dit gevoel is eigenlijk een roep van je ziel om terug te keren naar de verbinding met je ziel, oftewel met je ware zelf. Om je weer te verbinden met het licht van wie jij ten diepste bent. Je bent nu als volwassene niet meer afhankelijk van de hechting met je ouders. De verbinding met je ziel is de belangrijkste schakel hier, dan kun jij echt weer helemaal jezelf zijn. Dat betekent ook dat je ruimte maakt voor al je gevoelens, ook de moeilijke, maar als volwassene kun je dat nu aan. Hierdoor komt er ook meer ruimte voor je onderbuikgevoelens, voor je intuïtie, voor plezier en voor vreugde.
Licht op trauma
Een trauma is als het ware een wond. Het is een wond waar je ooit van jezelf bent weggegaan. Waar een stuk van jezelf ontbreekt. We zoeken vaak naar iets of iemand buiten ons om dat gat op te vullen, maar alleen wijzelf kunnen dat. Het is onze afwezigheid en alleen onze aanwezigheid kan de wond helen. Daarvoor moeten we wel de wond in gaan. Je ego wil dit liever niet, die wil voorkomen dat je de pijn van toen weer ervaart. Jij bent nu echter geen kind meer en met jouw eigen licht en liefde kun jij dit aan. Weet dat het nu veilig is om dit aan te gaan.
Je zou je aanwezigheid ook kunnen omschrijven als jouw energie, je liefde of je licht. Ik vind ‘licht’ hier een mooie metafoor voor en terwijl ik dit schrijf herinnerde ik mij een quote van Rumi:
“The wound is the place where the light enters you”
Een wond of trauma is dus een plek waar je je licht hebt teruggetrokken, omdat het te pijnlijk was en je er op dat moment niet mee om kon gaan. Bijvoorbeeld als jong kind, maar ook op latere leeftijd in bijvoorbeeld relaties kun je wonden oplopen. De gebeurtenis zelf is niet de wond, maar de afwezigheid van jouw licht. Het vraagt jouw licht om weer naar binnen te gaan, om ook op die ervaring te schijnen.
Want dat is het uiteindelijk, een ervaring, een gegeven, het is. Het verleden kunnen we niet meer veranderen, maar we hebben nu wel een keuze. En alleen wij zijn in staat te bepalen of dit een wond achter laat of dat we nog heel zijn. De wond is een illusie, want we zijn in de kern nog heel en compleet. Door ons licht op onze menselijke ervaring te schijnen, kan ook daar de wond genezen.
Het vraagt je wel om diep te gaan, om het licht helemaal tot in de kern van de wond te laten schijnen. Niet alleen oppervlakkig te helen, want dan blijft het vanbinnen etteren en zeuren en kan het gaan ontsteken en wordt de wond alleen maar erger.
Wanneer je de wond als ingang voor je licht kunt zien, dan kun je haar genezen. Dan besef je dat er geen wond meer is. Maar dat vraagt wel compassie en moed. En soms ook een stukje zelfvergeving dat je je wond zo lang hebt meegedragen. Een stukje schuldgevoel dat je los mag laten, want er is geen sprake van schuld. Besef dat je niet anders kon, dat het onderdeel was van je ervaring, dat je daar dus ook heel zacht voor mag zijn en al je oordelen mag loslaten.
Nu kun je je licht naar binnen schijnen, in de kern van de wond. Ga maar. Toe maar. Durf maar. Vertrouw maar dat je daarbinnen iets prachtigs wacht en vindt. Het vergt moed om door je angst voor de pijn te gaan, maar alleen zo kan je wond zich tot wonder ontvouwen.
Hoe kun je jezelf bevrijden van trauma?
De sleutel ligt dus in het verbinden met het licht van je ziel. Juist door tegelijkertijd ook je innerlijk kind te helen en je zelfliefde te vergroten, kun je een extra krachtige heling ervaren. Je kunt jezelf dus van je trauma’s bevrijden door gebruik te maken van wat ik noem de drie sleutels van zelfbevrijding:
1. Zelfliefde
Door je zelfliefde te vergroten, de liefde weer in jezelf te vinden, kom je weer bij jezelf. Liefde voor jezelf houdt ook in dat je hierbij zacht voor jezelf bent, dat je compassie hebt voor jezelf, en dat je soms stappen zet die je spannend vind, omdat je weet dat ze goed voor je zijn. Zelfliefde helpt je de stappen te zetten om steeds verder te helen en vanuit je ware zelf te leven. Niet omdat je niet goed genoeg bent, maar omdat je jezelf een mooi en licht leven gunt waarin je vrij bent en kunt genieten.
2. Je ziel, je essentie of je ware zelf
Vanuit het licht van je ziel kun je zien dat de gebeurtenissen enkel ervaringen zijn. Je ziel oordeelt niet. Vanuit de ziel is er ook geen sprake van schuld, enkel van ervaring. De liefde en het licht van je ziel zijn immens krachtig en dit licht kun je gebruiken om in je wonden te schijnen. Door je wonden te helen, er steeds meer licht en liefde in te schijnen, kun je steeds meer vanuit je ziel leven. Je kunt hierdoor ook je intuïtieve stem beter verstaan en ontdekken wat je zielsmissie is.
3. Je innerlijk kind
Tegelijkertijd mag je ook zorgdragen voor je emoties, voor oude onverwerkte emoties, en daarbij is je innerlijk kind een prachtige ingang. Je innerlijk kind staat voor de gekwetste delen in jezelf en tegelijkertijd staat je innerlijk kind heel dicht bij je zielskwaliteiten. Hoe meer je je innerlijk kind heelt, hoe meer ruimte er voor deze kwaliteiten komt. Maar je kunt nu ook al intappen op de vreugde, verwondering, nieuwsgierigheid en speelsheid van je innerlijk kind. De verbeeldingskracht en het open staan voor wonderen is ontzettend krachtig bij het helen van oude wonden, bijvoorbeeld in meditaties en visualisaties.
Combineren van de drie pijlers bij het helen van trauma
De pijlers van zelfbevrijding zijn met elkaar verbonden. Bij trauma is het belangrijk om alle drie de pijlers te combineren. Je mag de wond met het licht van je ziel helen en tegelijkertijd mag je ook zorgdragen voor je menszijn. Uit liefde voor jezelf mag je ook goed zorgen voor je innerlijk kind. Anders wijs je jezelf als mens af. En juist dat wil je ziel ook leren, heel veel liefde voor je menszijn ontwikkelen. Niet alleen voor de ander, maar ook voor jezelf. Gewoon om wie jij bent.
Wanneer je de drie pijlers combineert creëer je een superkrachtige mix voor de heling van je trauma.
Een liefdevolle, oordeelloze en nieuwsgierige houding is de ingang om jezelf van trauma’s te bevrijden.
Wil je meer weten over de drie sleutels tot zelfbevrijding? Vraag dan het gratis e-book aan: Van overleven naar voluit genieten.
Helen van oude wonden met je eigen liefde en licht.
Vraag jij je af of je wellicht nog een trauma bij je draagt? Misschien weet je ergens wel dat er nog dingen uit je jeugd zijn die je mag verwerken. Ook al denk je vaak dat het wel meeviel. Het leven voelt steeds zwaarder en je vraagt je af of dit wellicht toch te maken heeft met je jeugd. Of misschien ben je je er onlangs van bewust geworden dat er nog trauma’s zijn die je mag verwerken en ben je op zoek naar hoe je jezelf hiervan kunt bevrijden. Zodat je weer vrij kunt zijn van alle ballast en kunt genieten van een lichter leven.
Weet dat het heel normaal is als je nog onverwerkte zaken bij je draagt. Vrijwel iedereen draagt grotere of kleinere trauma’s met zich mee. Vandaag wil ik een ander licht met je schijnen op trauma. Wanneer we helder hebben wat trauma nu precies is, kunnen we ook onderzoeken hoe we onszelf hiervan kunnen bevrijden.
Wat is trauma?
Trauma is niet de gebeurtenis die je hebt meegemaakt, maar je reactie daarop. En dan bedoel ik niet dat je schuldig bent aan je trauma. Maar wanneer je als kind iets meemaakt wat te pijnlijk is om te verwerken, kun je maar één ding: bij jezelf weggaan. Je trekt onbewust de conclusie dat je geen liefde waard bent of niet goed genoeg bent en besluit dat je alles zal doen om te pijn te voorkomen. Dit gaat alleen ten koste van de verbinding met jezelf. Dat gebeurt geheel onbewust. Wanneer je er als kind niet over kon praten, wanneer je alleen was met je pijn, kon je niet anders dan weggaan van jezelf. Ergens heb je je licht toen teruggetrokken.
Je hoeft dus geen misbruik, mishandeling of oorlog meegemaakt te hebben om te spreken van een trauma. Al kan dat natuurlijk wel het geval zijn. Ook ‘kleinere’ gebeurtenissen kunnen voor een kind heel pijnlijk zijn. Je bent als kind volledig afhankelijk van je ouders voor je overleving en je belangrijkste behoefte is de hechting met je ouders. Deze behoefte gaat altijd voor, ook boven je behoefte om jezelf te zijn. Overigens is hier ook geen sprake van schuld richting je ouders. Ze hoeven zich er niet eens van bewust te zijn. Je ouders gaven in bijna alle gevallen ook wat ze konden. Zij hadden ook hun eigen trauma’s, zij zijn ook ooit bij zichzelf weggegaan.
Als kind kon je de pijn niet aan en ontbrak de hulp van een volwassene om hiermee om te gaan. Maar weet dat jijzelf nu die volwassene bent. Jij kunt jezelf nu weer helen. Hoe je dat kunt doen, lees je verderop in deze blog. Eerst wil ik nog met je kijken hoe je kunt merken of je een trauma hebt. Oftewel of je nog ergens van jezelf bent weggegaan.
Hoe merk je of je nog last hebt van onverwerkte trauma’s?
Er zijn verschillende manieren waarop je in je dagelijks leven kunt merken dat je nog last hebt van trauma’s. Je merkt dit bijvoorbeeld aan een onevenredig heftige reacties op een situatie. Achteraf gezien lijkt het wel of je in een soort trancestaat was. Of je kunt juist heel lastig bij je gevoelens komen. Je hebt voor je overleving een groot pantser om je heen gezet om niet teveel meer te voelen. Omdat het toen te pijnlijk was. Daarmee ben je echter ook van je fijne emoties weggegaan én van je onderbuikgevoelens. Je kunt je intuïtieve stem daardoor ook lastiger verstaan. Het is alsof er een laag over je heen licht wat niet alleen het donker buitenhoudt, maar ook je eigen licht dempt.
Het kan ook zijn dat het voelt of je steeds meer aan het overleven bent, dat het leven je steeds meer energie kost. Terwijl je het eigenlijk heel goed voor elkaar hebt met je huis, baan, gezin, vrienden. Dit gevoel is eigenlijk een roep van je ziel om terug te keren naar de verbinding met je ziel, oftewel met je ware zelf. Om je weer te verbinden met het licht van wie jij ten diepste bent. Je bent nu als volwassene niet meer afhankelijk van de hechting met je ouders. De verbinding met je ziel is de belangrijkste schakel hier, dan kun jij echt weer helemaal jezelf zijn. Dat betekent ook dat je ruimte maakt voor al je gevoelens, ook de moeilijke, maar als volwassene kun je dat nu aan. Hierdoor komt er ook meer ruimte voor je onderbuikgevoelens, voor je intuïtie, voor plezier en voor vreugde.
Licht op trauma
Een trauma is als het ware een wond. Het is een wond waar je ooit van jezelf bent weggegaan. Waar een stuk van jezelf ontbreekt. We zoeken vaak naar iets of iemand buiten ons om dat gat op te vullen, maar alleen wijzelf kunnen dat. Het is onze afwezigheid en alleen onze aanwezigheid kan de wond helen. Daarvoor moeten we wel de wond in gaan. Je ego wil dit liever niet, die wil voorkomen dat je de pijn van toen weer ervaart. Jij bent nu echter geen kind meer en met jouw eigen licht en liefde kun jij dit aan. Weet dat het nu veilig is om dit aan te gaan.
Je zou je aanwezigheid ook kunnen omschrijven als jouw energie, je liefde of je licht. Ik vind ‘licht’ hier een mooie metafoor voor en terwijl ik dit schrijf herinnerde ik mij een quote van Rumi:
“The wound is the place where the light enters you”
Een wond of trauma is dus een plek waar je je licht hebt teruggetrokken, omdat het te pijnlijk was en je er op dat moment niet mee om kon gaan. Bijvoorbeeld als jong kind, maar ook op latere leeftijd in bijvoorbeeld relaties kun je wonden oplopen. De gebeurtenis zelf is niet de wond, maar de afwezigheid van jouw licht. Het vraagt jouw licht om weer naar binnen te gaan, om ook op die ervaring te schijnen.
Want dat is het uiteindelijk, een ervaring, een gegeven, het is. Het verleden kunnen we niet meer veranderen, maar we hebben nu wel een keuze. En alleen wij zijn in staat te bepalen of dit een wond achter laat of dat we nog heel zijn. De wond is een illusie, want we zijn in de kern nog heel en compleet. Door ons licht op onze menselijke ervaring te schijnen, kan ook daar de wond genezen.
Het vraagt je wel om diep te gaan, om het licht helemaal tot in de kern van de wond te laten schijnen. Niet alleen oppervlakkig te helen, want dan blijft het vanbinnen etteren en zeuren en kan het gaan ontsteken en wordt de wond alleen maar erger.
Wanneer je de wond als ingang voor je licht kunt zien, dan kun je haar genezen. Dan besef je dat er geen wond meer is. Maar dat vraagt wel compassie en moed. En soms ook een stukje zelfvergeving dat je je wond zo lang hebt meegedragen. Een stukje schuldgevoel dat je los mag laten, want er is geen sprake van schuld. Besef dat je niet anders kon, dat het onderdeel was van je ervaring, dat je daar dus ook heel zacht voor mag zijn en al je oordelen mag loslaten.
Nu kun je je licht naar binnen schijnen, in de kern van de wond. Ga maar. Toe maar. Durf maar. Vertrouw maar dat je daarbinnen iets prachtigs wacht en vindt. Het vergt moed om door je angst voor de pijn te gaan, maar alleen zo kan je wond zich tot wonder ontvouwen.
Hoe kun je jezelf bevrijden van trauma?
De sleutel ligt dus in het verbinden met het licht van je ziel. Juist door tegelijkertijd ook je innerlijk kind te helen en je zelfliefde te vergroten, kun je een extra krachtige heling ervaren. Je kunt jezelf dus van je trauma’s bevrijden door gebruik te maken van wat ik noem de drie sleutels van zelfbevrijding:
1. Zelfliefde
Door je zelfliefde te vergroten, de liefde weer in jezelf te vinden, kom je weer bij jezelf. Liefde voor jezelf houdt ook in dat je hierbij zacht voor jezelf bent, dat je compassie hebt voor jezelf, en dat je soms stappen zet die je spannend vind, omdat je weet dat ze goed voor je zijn. Zelfliefde helpt je de stappen te zetten om steeds verder te helen en vanuit je ware zelf te leven. Niet omdat je niet goed genoeg bent, maar omdat je jezelf een mooi en licht leven gunt waarin je vrij bent en kunt genieten.
2. Je ziel, je essentie of je ware zelf
Vanuit het licht van je ziel kun je zien dat de gebeurtenissen enkel ervaringen zijn. Je ziel oordeelt niet. Vanuit de ziel is er ook geen sprake van schuld, enkel van ervaring. De liefde en het licht van je ziel zijn immens krachtig en dit licht kun je gebruiken om in je wonden te schijnen. Door je wonden te helen, er steeds meer licht en liefde in te schijnen, kun je steeds meer vanuit je ziel leven. Je kunt hierdoor ook je intuïtieve stem beter verstaan en ontdekken wat je zielsmissie is.
3. Je innerlijk kind
Tegelijkertijd mag je ook zorgdragen voor je emoties, voor oude onverwerkte emoties, en daarbij is je innerlijk kind een prachtige ingang. Je innerlijk kind staat voor de gekwetste delen in jezelf en tegelijkertijd staat je innerlijk kind heel dicht bij je zielskwaliteiten. Hoe meer je je innerlijk kind heelt, hoe meer ruimte er voor deze kwaliteiten komt. Maar je kunt nu ook al intappen op de vreugde, verwondering, nieuwsgierigheid en speelsheid van je innerlijk kind. De verbeeldingskracht en het open staan voor wonderen is ontzettend krachtig bij het helen van oude wonden, bijvoorbeeld in meditaties en visualisaties.
Combineren van de drie pijlers bij het helen van trauma
De pijlers van zelfbevrijding zijn met elkaar verbonden. Bij trauma is het belangrijk om alle drie de pijlers te combineren. Je mag de wond met het licht van je ziel helen en tegelijkertijd mag je ook zorgdragen voor je menszijn. Uit liefde voor jezelf mag je ook goed zorgen voor je innerlijk kind. Anders wijs je jezelf als mens af. En juist dat wil je ziel ook leren, heel veel liefde voor je menszijn ontwikkelen. Niet alleen voor de ander, maar ook voor jezelf. Gewoon om wie jij bent.
Wanneer je de drie pijlers combineert creëer je een superkrachtige mix voor de heling van je trauma.
Een liefdevolle, oordeelloze en nieuwsgierige houding is de ingang om jezelf van trauma’s te bevrijden.
Wil je meer weten over de drie sleutels tot zelfbevrijding? Vraag dan het gratis e-book aan: Van overleven naar voluit genieten.
